Verliefd op Hoi An
Blijf op de hoogte en volg Floris en Akkeline
26 Januari 2015 | Vietnam, Hoi An
Lieve allemaal,
Daar zijn we weer!
In Saigon de volgende ochtend opgehaald met de bus om naar de Cu Chi Tunnels te gaan. We werden als eerste opgehaald wat natuurlijk weer inhield dat we een uur lang door Saigon hebben gereden om andere mensen op te halen. Na anderhalf uur (heeeeel lang want de gids heeft zijn mond niet gehouden en het was niet interessant) aangekomen bij de Cu Chi tunnels. Tijdens de Vietnam oorlog hebben de mensen in Saigon gangen onder de grond gegraven waar ze in leefden. De gangen zijn in totaal langer dan 250 kilometer! Na weer anderhalf uur van bunker naar bezienswaardigheid (500 meter verder en een heel lang verhaal!) eindelijk bij de tunnels waar je naar binnen kon. Akkeline zei tijdens het boeken van de trip al niet naar binnen te gaan en ook Floris besloot het niet te doen (Floris heeft nu wel een beetje spijt). Gehurkt 3 meter onder de grond door kruipen leek ons niet erg aangenaam. Om de afsluiting niet nog erger te maken moesten we ook nog met de hele groep een liedje zingen. Iedereen deed vrolijk mee, behalve de nederlanders van de groep! Haha! Des ondanks was het wel een interessante dag.
S' avonds lekker een biertje gedronken en ineens zagen we een stel nederlanders die we ook ontmoet hadden bij de grens van Cambodja naar Vietnam. Met zijn vieren gezellig meerdere biertjes gedronken. Vietnamezen zijn niet erg groot en zie je snel over het hoofd, latenw e het er maar bij houden dat Floris ze helemaal niet meer zag ;)
Dit volgende dag voelde iets minder gezellig helaas.....
Om 12 uur eindelijk genoeg moed verzameld om op pad te gaan. We wilden naar het War museum, ongeveer 20 minuten lopen van ons hotel. Onder het lopen werden we aangesproken door 2 mannen op een fiets met een bakje ervoor, of ze ons ergens konden brengen. Dit leek ons wel wat en na wat onduidelijkheid over de prijs (Akkeline dacht 30.000 Dong, 1 dollar 50) ingestapt.
Bij het War museum (5 minuten gereden) werden we een straat verderop uitgezet, 300.000 Dond (15 dollar) moesten we betalen. Floris ging er nog stoer tegenin, maar de mannen werden steeds minder vriendelijk, dus maar betaald. Dat was dus een verschrikkelijk duur ritje.
Het War museum was interessant en we zijn weer veel te weten gekomen over de geschiedenis van Vietnam.
Saigon is een fantastische maar enorm drukke stad. Oversteken is een sport. Verkeersregels zijn er niet, stoplichten wel, maar daar trekken sommigen zich ook niets van aan. De scooters komen van alle kanten, die zigzaggen met een beetje geluk nog om je heen, taxi's en bussen niet. Soms wel 5 minuten staan wachten om over te steken!
We hebben een vlucht geboekt om van Saigon naar Danang te vliegen, dit scheelde ons een busreis van 24 uur!
Na 45 minuten over 8 kilometer gedaan te hebben, ,om 12 uur op het vliegveld, want we vlogen om 14.20. Helaas, vlucht vertraagd naar 16.00 uur. Op het vliegveld van hot naar her gestuurd omdat de gate steeds wisselde, ze in het vietnamees 20 keer Danang noemden en ondertussen 4 vluchten naar Danang vertrokken toch eindelijk in het vliegtuig.
Van Danang wilden we naar Hoi An, een ritje van een dik half uur. Ons geluk dat er iemand van een haal en breng service stond wiens persoon niet op kwam dagen dus voor een mooie prijs naar Hoi An.
In Hoi An een ontzettend vriendelijk welkom en een fantastische kamer. De homestay biedt gratis fietsen bij de prijs van de kamer om naar het centrum te fietsen (15 min) dus hup op de fiets naar het centrum.
Wat we daar aantroffen was een waar sprookje. Overal lampionnen, lichtjes en muziek. Het oude gedeelte (en het gezellige gedeelte) van het centrum is verboden voor scooters en auto's. Dit maakt het allemaal nog mooier. Beide diep onder de indruk heerlijke Springrolls (loempia's) gegeten en lekker vroeg naar de homestay.
De volgende ochtend op de fiets naar het strand. Als je bij het strand aankomt wordt je hartelijk verwelkomd door zwaaiende mensen, of je hun fiets bij hun wil parkeren (tegen betaling), als je dan het strand oploopt wordt er net zo uitbundig naar je gezwaaid, of je bij hun een bedje en parasol wilt hebben (drinken kopen verplicht).
De volgende dag een tour geboekt naar de My Son tempels. Dit is een soort Ankor Watt maar dan heel klein. Als je de grote massa's toeristen en weer een langdradige gids weg rekent een prachtige ruine.
Deze dag meteen maar besloten om een nacht extra te boeken omdat we behoorlijk verliefd zijn op Hoi An.
S' avonds weer een wel verdiend biertje. Dit werden er weer wat meer omdat we een heel gezellig stel uit Nieuw Zeeland hebben ontmoet. Ontzettend veel gelachen en we zijn bij deze uitgenodigd in Nieuw Zeeland, wie weet in december ;) Hahaha ook op reis blijven we dromen!
De volgende dag een heerlijke lummel dag. Bij het ontbijt kunnen we kiezen voor onder andere een bananen cake. We zijn gevraagd of we deze dag wilden kijken hoe ze dit maken zodat we dit ook als we thuis zijn kunnen maken!
Akkeline heeft een jurk ontworpen welke op maat gemaakt wordt, we hebben wat gewinkeld en lekker op het terras gezeten. We hebben een ticket gekocht waarmee je bepaalde bezienswaardigheden kunt bezoeken, van de 5 hebben we 2 gehaald!
De fietsen vinden we helemaal geweldig en we touren dus mooi wat door de stad.
S' avonds Floris helemaal happy want hij kon Ajax-Feyenoord op tv kijken. Lekker vroeg op bed en eindeiljk weer eens meer dan 8 uur kunnen slapen! Het ontbijt is hier namelijk tot 9 uur en de meeste tours beginnen erg vroeg op de dag ivm hitte. Nu valt het enorm mee, 25 graden! Perfect dus! Nogmaals besloten om een extra dag bij de boeken want we zijn hier nog niet uitgekeken.
Vanmorgen op de fiets richting een weeshuis/school voor kinderen met een handicap. Op internet gelezen dat je er zelfs voor een paar uur kunt helpen. Helaas niet waar, maar wel een rondleiding gekregen. Wat een verschil met Nederland.. 20 kinderen op een zaaltje veel op bed of op de grond. Toch wel een heel mooi initiatief voor hier en fijn dat er zorg is voor deze kinderen.
Vanmiddag een scooter gehuurd en heerlijk wezen touren! We kwamen op een doodlopende weg naar het strand waar we even bleven staan om van het uitzicht te genieten. Hier een man ontmoet welke doof stom is. Met gebaren, schrijven in het zand en foto's toch een heel gesprek kunnen hebben. Dit zijn toch de mooiste ontmoetingen.
We zijn rond 16.00 uur uitgenodigd door een vrouwtje die hier in de homestay werkt om bij haar thee te drinken en een rondleiding over de groentetuin. Heel stiekem vroeg ze ons of we ook een cookingclass wilden. Dit bleek ze stiekem te doen omdat de homestay dit zelf ook aanbiedt.
Met Tam (zo heet ze) eerst naar de markt geweest om ingredienten te kopen. Op de scooter naar haar huisje. Hier haar man en kinderen ontmoet. De rondleiding op de groentetuin was erg mooi. Alles wordt er nog met de hand gedaan. Haar schoonouders (78 jaar) werken nog steeds van s' ochtends vroeg tot s' avonds laat.
Tijdens de cookingclass hebben we springrolls, een (hele vieze) salade en een soort pannenkoek gemaakt met veel groenten!
We hebben nog 2 nachten hier in Hoi An! Morgenochtend gaan we weer op pad met de scooter en naar het strand.
We hebben in Hoi An vooral veel rustig aan gedaan, hier waren we ook wel even aan toe komen we nu achter.
Om te voorkomen dat we te lui gaan worden en nog 4 dagen bijboeken in de homestay maar besloten om woensdag echt weg te gaan.
Woensdagochtend worden we om 7 uur s' ochtends opgehaald om achterop de moter de 180 kilometer via allemaal bezienswaardigheden naar Hue te reizen.
We horen veel positieve verhalen over het noorden dus hebben veel zin om naar boven te reizen!
We houden jullie snel weer op de hoogte!
Veel liefs!
Daar zijn we weer!
In Saigon de volgende ochtend opgehaald met de bus om naar de Cu Chi Tunnels te gaan. We werden als eerste opgehaald wat natuurlijk weer inhield dat we een uur lang door Saigon hebben gereden om andere mensen op te halen. Na anderhalf uur (heeeeel lang want de gids heeft zijn mond niet gehouden en het was niet interessant) aangekomen bij de Cu Chi tunnels. Tijdens de Vietnam oorlog hebben de mensen in Saigon gangen onder de grond gegraven waar ze in leefden. De gangen zijn in totaal langer dan 250 kilometer! Na weer anderhalf uur van bunker naar bezienswaardigheid (500 meter verder en een heel lang verhaal!) eindelijk bij de tunnels waar je naar binnen kon. Akkeline zei tijdens het boeken van de trip al niet naar binnen te gaan en ook Floris besloot het niet te doen (Floris heeft nu wel een beetje spijt). Gehurkt 3 meter onder de grond door kruipen leek ons niet erg aangenaam. Om de afsluiting niet nog erger te maken moesten we ook nog met de hele groep een liedje zingen. Iedereen deed vrolijk mee, behalve de nederlanders van de groep! Haha! Des ondanks was het wel een interessante dag.
S' avonds lekker een biertje gedronken en ineens zagen we een stel nederlanders die we ook ontmoet hadden bij de grens van Cambodja naar Vietnam. Met zijn vieren gezellig meerdere biertjes gedronken. Vietnamezen zijn niet erg groot en zie je snel over het hoofd, latenw e het er maar bij houden dat Floris ze helemaal niet meer zag ;)
Dit volgende dag voelde iets minder gezellig helaas.....
Om 12 uur eindelijk genoeg moed verzameld om op pad te gaan. We wilden naar het War museum, ongeveer 20 minuten lopen van ons hotel. Onder het lopen werden we aangesproken door 2 mannen op een fiets met een bakje ervoor, of ze ons ergens konden brengen. Dit leek ons wel wat en na wat onduidelijkheid over de prijs (Akkeline dacht 30.000 Dong, 1 dollar 50) ingestapt.
Bij het War museum (5 minuten gereden) werden we een straat verderop uitgezet, 300.000 Dond (15 dollar) moesten we betalen. Floris ging er nog stoer tegenin, maar de mannen werden steeds minder vriendelijk, dus maar betaald. Dat was dus een verschrikkelijk duur ritje.
Het War museum was interessant en we zijn weer veel te weten gekomen over de geschiedenis van Vietnam.
Saigon is een fantastische maar enorm drukke stad. Oversteken is een sport. Verkeersregels zijn er niet, stoplichten wel, maar daar trekken sommigen zich ook niets van aan. De scooters komen van alle kanten, die zigzaggen met een beetje geluk nog om je heen, taxi's en bussen niet. Soms wel 5 minuten staan wachten om over te steken!
We hebben een vlucht geboekt om van Saigon naar Danang te vliegen, dit scheelde ons een busreis van 24 uur!
Na 45 minuten over 8 kilometer gedaan te hebben, ,om 12 uur op het vliegveld, want we vlogen om 14.20. Helaas, vlucht vertraagd naar 16.00 uur. Op het vliegveld van hot naar her gestuurd omdat de gate steeds wisselde, ze in het vietnamees 20 keer Danang noemden en ondertussen 4 vluchten naar Danang vertrokken toch eindelijk in het vliegtuig.
Van Danang wilden we naar Hoi An, een ritje van een dik half uur. Ons geluk dat er iemand van een haal en breng service stond wiens persoon niet op kwam dagen dus voor een mooie prijs naar Hoi An.
In Hoi An een ontzettend vriendelijk welkom en een fantastische kamer. De homestay biedt gratis fietsen bij de prijs van de kamer om naar het centrum te fietsen (15 min) dus hup op de fiets naar het centrum.
Wat we daar aantroffen was een waar sprookje. Overal lampionnen, lichtjes en muziek. Het oude gedeelte (en het gezellige gedeelte) van het centrum is verboden voor scooters en auto's. Dit maakt het allemaal nog mooier. Beide diep onder de indruk heerlijke Springrolls (loempia's) gegeten en lekker vroeg naar de homestay.
De volgende ochtend op de fiets naar het strand. Als je bij het strand aankomt wordt je hartelijk verwelkomd door zwaaiende mensen, of je hun fiets bij hun wil parkeren (tegen betaling), als je dan het strand oploopt wordt er net zo uitbundig naar je gezwaaid, of je bij hun een bedje en parasol wilt hebben (drinken kopen verplicht).
De volgende dag een tour geboekt naar de My Son tempels. Dit is een soort Ankor Watt maar dan heel klein. Als je de grote massa's toeristen en weer een langdradige gids weg rekent een prachtige ruine.
Deze dag meteen maar besloten om een nacht extra te boeken omdat we behoorlijk verliefd zijn op Hoi An.
S' avonds weer een wel verdiend biertje. Dit werden er weer wat meer omdat we een heel gezellig stel uit Nieuw Zeeland hebben ontmoet. Ontzettend veel gelachen en we zijn bij deze uitgenodigd in Nieuw Zeeland, wie weet in december ;) Hahaha ook op reis blijven we dromen!
De volgende dag een heerlijke lummel dag. Bij het ontbijt kunnen we kiezen voor onder andere een bananen cake. We zijn gevraagd of we deze dag wilden kijken hoe ze dit maken zodat we dit ook als we thuis zijn kunnen maken!
Akkeline heeft een jurk ontworpen welke op maat gemaakt wordt, we hebben wat gewinkeld en lekker op het terras gezeten. We hebben een ticket gekocht waarmee je bepaalde bezienswaardigheden kunt bezoeken, van de 5 hebben we 2 gehaald!
De fietsen vinden we helemaal geweldig en we touren dus mooi wat door de stad.
S' avonds Floris helemaal happy want hij kon Ajax-Feyenoord op tv kijken. Lekker vroeg op bed en eindeiljk weer eens meer dan 8 uur kunnen slapen! Het ontbijt is hier namelijk tot 9 uur en de meeste tours beginnen erg vroeg op de dag ivm hitte. Nu valt het enorm mee, 25 graden! Perfect dus! Nogmaals besloten om een extra dag bij de boeken want we zijn hier nog niet uitgekeken.
Vanmorgen op de fiets richting een weeshuis/school voor kinderen met een handicap. Op internet gelezen dat je er zelfs voor een paar uur kunt helpen. Helaas niet waar, maar wel een rondleiding gekregen. Wat een verschil met Nederland.. 20 kinderen op een zaaltje veel op bed of op de grond. Toch wel een heel mooi initiatief voor hier en fijn dat er zorg is voor deze kinderen.
Vanmiddag een scooter gehuurd en heerlijk wezen touren! We kwamen op een doodlopende weg naar het strand waar we even bleven staan om van het uitzicht te genieten. Hier een man ontmoet welke doof stom is. Met gebaren, schrijven in het zand en foto's toch een heel gesprek kunnen hebben. Dit zijn toch de mooiste ontmoetingen.
We zijn rond 16.00 uur uitgenodigd door een vrouwtje die hier in de homestay werkt om bij haar thee te drinken en een rondleiding over de groentetuin. Heel stiekem vroeg ze ons of we ook een cookingclass wilden. Dit bleek ze stiekem te doen omdat de homestay dit zelf ook aanbiedt.
Met Tam (zo heet ze) eerst naar de markt geweest om ingredienten te kopen. Op de scooter naar haar huisje. Hier haar man en kinderen ontmoet. De rondleiding op de groentetuin was erg mooi. Alles wordt er nog met de hand gedaan. Haar schoonouders (78 jaar) werken nog steeds van s' ochtends vroeg tot s' avonds laat.
Tijdens de cookingclass hebben we springrolls, een (hele vieze) salade en een soort pannenkoek gemaakt met veel groenten!
We hebben nog 2 nachten hier in Hoi An! Morgenochtend gaan we weer op pad met de scooter en naar het strand.
We hebben in Hoi An vooral veel rustig aan gedaan, hier waren we ook wel even aan toe komen we nu achter.
Om te voorkomen dat we te lui gaan worden en nog 4 dagen bijboeken in de homestay maar besloten om woensdag echt weg te gaan.
Woensdagochtend worden we om 7 uur s' ochtends opgehaald om achterop de moter de 180 kilometer via allemaal bezienswaardigheden naar Hue te reizen.
We horen veel positieve verhalen over het noorden dus hebben veel zin om naar boven te reizen!
We houden jullie snel weer op de hoogte!
Veel liefs!
-
26 Januari 2015 - 14:59
Léon:
Mooi verhaal en erg leuk om te lezen! Wat een avontuur zeg! haha. Stoer man.
Veel plezier in het noorden :-)
Liefs!. X -
26 Januari 2015 - 16:13
Opa En Oma:
leave bern
Wat weer een super verslag.Wat leuk om
bij inwoners van het land te kunnen eten.
Doe maar lekker rustig aan,jullie hebben
nog tijd genoeg.Wij genieten van het plezier
dat jullie aan de reis beleven,het is alsof we erbij zijn.
Een lot of kisses,goeie reis groeten,
Opa en Oma -
26 Januari 2015 - 16:40
Jelmer En Froukje:
Hey lieve mensen,
Leuk weer mee te mogen genieten van jullie belevenissen. Wauw wat een avontuur, ga vooral door met genieten! Hier nog niks loos ;-)
Liefs en kus van ons -
26 Januari 2015 - 20:05
Ma En Pa:
Heerlijk toch om op een plek te zijn waar jullie je " thuis" voelen en je de mogelijkheid hebt om dat wat te verlengen.
Wat een groot (lang) land is het toch. Dat je na 1 1/2 uur vliegen nog maar halverwege bent; bijna net zover als Amsterdam - Barcelona.
We zijn erg benieuwd of jullie het noorden inderdaad mooi vinden en wat jullie daar gaan doen.
Als jullie nog eens naar nieuw Zeeland willen, dan zou ik het proberen bij Robert ten brink met zij all you need is love, want dat is veel goedkoper en je krijgt nog een gratis fotoboek ook
Veel plezier en liefs -
26 Januari 2015 - 20:23
Marcel:
Hallo Floris en Akkeline,
Erg leuk om jullie zo te volgen, jullie vermaken je prima zeker. Genieten ook van de foto's die jullie maken. (heb er wel een nek hernia aan over gehouden, alles staat op de kop, haha). Geniet ervan en we blijven jullie volgen.
Dikke tuut Marcel en Alie, alias de Rolo's -
27 Januari 2015 - 20:04
Ma En Pa:
Dag reizigers
We waren zo enthousiast over het verslag dat we nota bene de foto's niet eens hebben gezien.
Die maken de beleving groter. Leuk om jullie zo bezig te zien. -
27 Januari 2015 - 21:11
Tante Doet:
Hoi jongelui
Wat weer een schitterend reisverslag heb genoten.
Bovendien de leuke foto's !
liefs tante Doet. -
28 Januari 2015 - 10:12
AJ, Araya En Binkie:
Hey Aziaten,
Wat een geweldig stuk weer. We zijn stik jaloers hier. Bink wou in het volgende vliegtuig naar jullie toe :).
Dikke tût en nog heel veel plezier -
28 Januari 2015 - 12:09
Sina:
Hai lieverds,
Wat heerlijk om zo lezend met jullie mee te genieten!!
Mooi verslag en prachtige foto's!!
Geniet nog maar lekker!!
X Sina
En hele dikke knuffels van Sophie, Sam en Jolien!! -
28 Januari 2015 - 17:49
Beppe:
Hoi Lieverds,
Fijn dat jullie zo genieten van de spannende avonturen. Jullie zullen ons wel heel wat ter vertellen hebben als jullie thuis zijn. Maar voor jullie gelukkig dat het nog lang niet zo ver is. Wat zal dat leuk geweest zijn om bij de locals te eten en te helpen op de tuin. Fijn dat jullie er ook wat foto's bij doen. Kan ik me er tenminste iets bij voorstellen. Ik ben jaloers. Ik zou best een avond in het straatje met lampioens willen lopen! Geniet, geniet en geniet. Liefs en een dikke tût van Beppe -
03 Februari 2015 - 16:50
Edwina :
Wat super leuk om jullie verhalen en belevenissen zo te kunnen volgen! Lekker genieten van alles en iedereen om jullie heen!!! =)
Reageer op dit reisverslag
Je kunt nu ook Smileys gebruiken. Via de toolbar, toetsenbord of door eerst : te typen en dan een woord bijvoorbeeld :smiley
